Sanne en haar vriendin voeren met K-Jak mee door Noorwegen. Een flink rondje roeien, dat was wat ze verwachtten. Maar ze belandden van het ene onverwachte moment in het andere. ‘Daardoor is het echt een unieke reis, je kunt hem niet nog eens precies zo maken.’

Op jezelf aangewezen‘
Ik ging ieder jaar backpacken met mijn vader, dus daar had ik ervaring mee. Maar dit was anders, nu moesten we het zonder supermarkt doen. Tijdens de reis namen we niet zoveel momenten om te eten, maar als we aten hadden we echt honger en genoten we er extra van. Dat is een nieuwe ervaring, zeker wanneer je in een maatschappij leeft waar je op vrijdag altijd de koekjes op tafel hebt staan. Het mooie vond ik dat je zo op jezelf was aangewezen en dat je je één voelde met de plek waar je was. Op onze eerste kampeerplek hadden we gelijk een bijzondere ervaring. Daar kwamen we een stel tegen waarvan de man een soort Bear Grylls was. Hij dacht dat wij wel wat advies konden gebruiken. Zo zei hij dat we moesten praten en zingen om beren op afstand te houden. En hij vertelde hoe we vuur konden maken. We hadden gewoon een aansteker bij ons; hilarisch. De volgende ochtend zaten we al vroeg op het water, maar halverwege het meer kwamen we vast te zitten. Ik zat achterin de kano en mijn vriendin voorop kon alleen maar ‘oh, oh, oh’ zeggen. Uiteindelijk begreep ik dat we op een steen zaten. Met de peddels hebben we tegen de steen geduwd en gewiebeld en op een gegeven moment gleden we eraf. Zo, dachten we, dat kunnen we dus ook. Er ontstond tussen mijn vriendin en mij al snel een taakverdeling. Dat brengt simpelheid, omdat je elkaar niet in de weg loopt. En het zorgt voor veiligheid.’